W nocy z 28 na 29 października odszedł prof. Krzysztof Żmijewski. Autorytet w dziedzinie energetyki. Wieloletni menedżer i naukowiec. Zwolennik głębokiego analizowania i przeciwnik politykowania. Głos zdrowego rozsądku, którego bardzo będzie brakować.

Krzysztof Żmijewski (ur. 9 września 1949 r. w Warszawie, zm. 28 października w Garwolinie) był profesorem Politechniki Warszawskiej, w której kierował Zakładem Budownictwa Ogólnego. Był promotorem idei zrównoważonego rozwoju, gospodarki niskoemisyjnej, rozproszonych i odnawialnych źródeł energii oraz efektywności energetycznej. Walczył także o mechanizmy zapobiegające ucieczce energochłonnego przemysłu z Polski. Przez lata starał się łączyć ze sobą dwa światy – nauki i biznesu. Nie bał się iść pod prąd i zabierać głosu w ważnych dla polskiej energetyki i gospodarki kwestiach. Zawsze miał przy tym swoje, głęboko przemyślane zdanie, którego potrafił bronić.
Prywatnie był niezwykle życzliwym i otwartym człowiekiem. Skrzyżowaniem pozytywisty i romantyka, który potrafił pisać wiersze, ale uważał, że najważniejsza jest praca u podstaw. Wysoko cenił i dbał także o dziedzictwo kulturowe Polski.
W latach 1991-1993 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Budownictwa nadzorującym kwestię efektywności energetycznej w sektorze budownictwa i gospodarki komunalnej. W latach 1993-1998 był prezesem Krajowej Agencji Poszanowania Energii. Od 1997 do 2000 roku reprezentował Polskę w Komitecie SAVE, pierwszym programie Unii Europejskiej, w którym uczestniczyła Polska. W latach 1998-2001 zajmował stanowisko prezesa zarządu Polskich Sieci Elektroenergetycznych. W latach 2009-2014 był Sekretarzem Generalnym Społecznej Rady Narodowego Programu Redukcji Emisji i Społecznej Rady ds. Rozwoju Gospodarki Niskoemisyjnej. W 2010 prezydent RP Lech Kaczyński powołał go na członka Narodowej Rady Rozwoju.
Od 2014 roku był sekretarzem generalnym Społecznej Rady ds. Zrównoważonego Rozwoju Energetyki przy Ministrze Gospodarki oraz współtworzył i przewodniczył Zespołowi ds. Rozwoju Gospodarki Niskoemisyjnej na Obszarach Wiejskich przy Ministrze Rolnictwa.
Został odznaczony przez Prezydenta Polski Orderem Odrodzenia Polski, Polonia Restituta za wybitną służbę dla narodu w dziedzinie efektywności energetycznej.
Do ostatniego dnia był aktywny zawodowo. Odszedł po krótkiej chorobie w wieku 66 lat. Pozostawił kochającą żonę i trójkę dzieci oraz trójkę wnuków.
Uroczystości pożegnalne odbędą się w sobotę, 7 listopada, o godzinie 10:30 w kościele Dominikanów przy ul. Dominikańskiej 2 w Warszawie.