Ostatnie pożegnanie Henryka Oleksego

 

Z wielkim smutkiem zawiadamiamy, że odszedł od nas Henryk Oleksy, wieloletni członek naszego Klubu Publicystów Ochrony Środowiska EKOS. Ceremonia pogrzebowa odbędzie się w Domu Pogrzebowym na Powązkach Wojskowych, w czwartek 9 stycznia o godz. 13.00.

Podziwialiśmy Henryka. Związał się z czasopismem „Biznes i Ekologia”, którego był dyrektorem programowym przez 17 lat.  Wniósł znaczący, merytoryczny wkład w budowaniu pozycji oraz umacnianiu na rynku tego periodyku, pionierskiego jak na tamte lata. Człowiek renesansu, intelektualista oraz poeta. Człowiek wielkiej wrażliwości. Pełen empatii ekolog i ekofilozof.

Był człowiekiem wielu talentów. Na głównej ścieżce swojego życia tworzył i współtworzył polski przemysł elektroniczny. Przez 30 lat pełnił funkcję prezesa, dyrektora generalnego Unitry Unima. Życiorys zawodowy miał bogaty. Uhonorowany został licznymi nagrodami i odznaczeniami państwowymi.  My poznaliśmy Henryka, w czasie gdy oddał się pasji twórczej i dziennikarstwu.  Jaki był – najlepiej mówią jego wiersze. Poniżej drukujemy, niestety, ostatni „Przesłanie” z 16 lutego 2018 r.

Naszej koleżance, red. Oli Wójtowicz składamy wyrazy szczerego żalu i współczucia z powodu śmierci Jej małżonka.

Koleżanki i koledzy

z  Klubu Publicystów Ochrony Środowiska EKOS

Przesłanie

Na rozstaju tam gdzie Świątek

Drzemie pośród starych lip

Gdzie z ptakami sypia wiatr

Tam gdzie czterech dróg początek

Które wiodą w wielki świat,

Świat nieznany, niebezpieczny 

stanął młodzian, pyta grzeczny:

Powiedz Świątku, powiedz przecie,

Którą drogą iść po świecie,

Którą drogę wybrać mam.

Milczy świątek frasobliwy,

Słowo mu nie spływa z warg.

Próżno pytać, szkoda skarg.

Drogę musisz wybrać sam.

Każda droga będzie prosta

I wyzwaniom możesz sprostać,

Byle byś odwagę i gorące serce miał!

Bawiły nas także wcześniejsze jego fraszki i wiersze:

Najważniejsza w życiu radość,

Ej radości nigdy zadość.

Dbaj o radość należycie

Każdym czynem, każdym słowem

Po przygody sięgaj nowe

Nie poganiaj życia batem,

Pogodzony bądź ze światem.

Oczy kieruj w stronę słońca.

Zamień się w radości gońca.

Dzięki temu ziemskie życie,

Minie w szczęściu i zachwycie!